Over de voorstelling
Bernadette weet het allemaal niet meer, hoe dat nou moet: leven. Wat belangrijk voor haar is, en wat niet. Hoe ze zich moet openstellen naar de buitenwereld, en door wie ze écht geliefd wil worden. Niet een beetje geliefd, nee: alles overdonderend, droomprins op het witte paard-gehalte-geliefd.
In Lourdes volgen we Bernadette, een vrouw van begin dertig, die in de knoop ligt met haar gezondheid. Hardheid, grapjes en relativering hebben haar jaren nuchter gehouden. Op een avond besluit ze naar Lourdes te trekken, in de hoop daar geheeld te worden van haar kwalen. Wanneer ze te zwak lijkt om te reizen en bijna bezwijkt, beseft ze dat ze niet ziek is, maar doodongelukkig en eenzaam. Bernadette: "Ik ben dik en eenzaam en nu ook ongelukkig. Niet omdat ik zelf ongelukkig ben, maar omdat de maatschappij dat wil."
Lourdes laat de hersens kraken over de mens achter het uiterlijk. Al veel te lang koppelen we dik aan ongezond, dun aan succesvol. Er is meer dan dat: body neutrality, waarbij je het lichaam niet liefhebt of haat, maar er respect en acceptatie voor opbrengt, omdat het er niet toe doet hoe je lijf er uitziet om geliefd te kunnen worden.
Credits
Spel: Ella Kamerbeek
Tekst: Marloes IJpelaar
Dramaturgie: Ayla Çekin Satijn
Beeldregie: Deniz Campinar