Lekker gezellig toch, die sessies bij de psycholoog? Of ja, dan moet je het natuurlijk wel ‘coaching’ noemen, want dat klinkt zo lekker sportief.
En dan helpt het stiekem ook nog eens allemaal. Of althans; op bepaalde vlakken dan. En op sommige dagen wat meer dan op de vermoeiende andere dagen.
Toch was het vroeger soms ook wel fijn, om lekker alleen in mijn eigen kleine autistische wereldje te zitten. Met fobieën enzo. Maar vaak ook best benauwd en restrictief, zo'n kleine wereld. Dus toch doorzetten dan maar!
En zeker niet als enige. Want het is inmiddels über hip om in therapie te gaan. Voor wat voor reden dan ook. En niet geheel onterecht trouwens, want soms is het hilarisch. En soms ook heel behulpzaam.
Want als nuchtere no-nonsense zelfacceptatie voor mij heeft geholpen, moet dat toch voor iedereen kunnen lukken?

Voor zij die ook ooit ‘coaching’ hebben gehad zal ‘Kleine Wereld’ vol zitten met herkenbare (en soms wat minder herkenbare) avonturen bij de psycholoog.
Mocht je nog nooit een ‘coach’ hebben gehad, hoef je je geen zorgen te maken; ik weet zelfs voor jou ook een reden te verzinnen om er toch een te nemen!