Een ontmoeting in de onderbuik van een ziekenhuis.
Zij, een chirurge, probeert zich staande te houden. 
Hij, met krukken, wacht op nieuws.

Het is een onwaarschijnlijke ontmoeting. Zij loopt net het operatiekwartier buiten, compleet overstuur nadat er wat is misgelopen. En hij, die gezworen had nooit meer een voet te zetten in het ziekenhuis waar hij zelf slachtoffer werd van een medische fout, is opgebeld omdat zijn moeder geopereerd wordt na een zwaar auto-ongeval. Hij moet wachten en zwerft wat rond in de vleugel van het oude kinderziekenhuis. Daar, in ‘de onderbuik van het ziekenhuis’, ontmoeten ze elkaar. Hybris is een krachtig, ingetogen drama over een belangrijk maatschappelijk onderwerp.

Na de indrukwekkende voorstelling Vuur die eerder in het Limburg Festival te zien was,  maakte Christophe Aussems een nieuwe voorstelling op basis van interviews. Hij sprak chirurgen en patiënten over wat er met hen gebeurt als een operatie fout afloopt. Elke chirurg heeft tenslotte zijn ‘eigen kerkhof’, een indrukwekkend gegeven.

Tom Ternest en Inge Paulussen weten fysiek en verbaal de confrontatie tussen dader en slachtoffer, tussen twee gevoelige mensen, zeer geloofwaardig en overtuigend over te brengen. Ze uiten hun emoties luid, lopen tegen de muur, vallen een enkele keer tegen elkaar aan, zinken weg in de stiltes van de onmacht, hallucineren in een nachtmerrie. Daarbij worden ze begeleid en vooral gestuwd door de live uitgevoerde organische muziek van Bert Hornikx op de elektronische xylofoontoetsen en Patricia Vanneste op viool. Muziek, woord, beweging zijn in mooie balans, mede door de korte lichtflitsen die momenten stilleggen.